Κατανόηση της κατάτμησης του σκληρού δίσκου με τη διαχείριση δίσκων

2023 Συγγραφέας: Peter John Melton | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-11-26 11:10

ΣΧΟΛΙΚΗ ΠΛΟΗΓΗΣΗ

1. Χρησιμοποιώντας τον Χρονοδιάγραμμα εργασιών για την εκτέλεση διαδικασιών αργότερα
2. Χρησιμοποιώντας το πρόγραμμα προβολής συμβάντων για την αντιμετώπιση προβλημάτων
3. Κατανόηση της κατάτμησης του σκληρού δίσκου με τη διαχείριση δίσκων
4. Μάθετε να χρησιμοποιείτε τον Επεξεργαστή μητρώου σαν επαγγελματίας
5. Παρακολούθηση του υπολογιστή σας με παρακολούθηση πόρων και διαχειριστή εργασιών
6. Κατανόηση του πίνακα "Προηγμένες ιδιότητες συστήματος"
7. Κατανόηση και διαχείριση των Υπηρεσιών των Windows
8. Χρησιμοποιώντας τον Επεξεργαστή πολιτικής ομάδας για να εξομαλύνετε τον υπολογιστή σας
9. Κατανόηση των εργαλείων διαχείρισης των Windows

Το βοηθητικό πρόγραμμα διαχείρισης δίσκων φαίνεται αρκετά απλό με την πρώτη ματιά. Υπάρχει μια λίστα των σκληρών δίσκων σας σε συνδυασμό με μια γραφική αναπαράσταση των χωρισμάτων σε κάθε ένα. Μπορείτε να δημιουργήσετε και να επεξεργαστείτε διαμερίσματα … αλλά υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να κάνετε. Μπορείτε να δημιουργήσετε τόμους με διακεκομμένους, περιτυλιγμένους ή αντικατοπτρισμένους δίσκους σε πολλαπλούς δίσκους ή μπορείτε να δημιουργήσετε και να επισυνάψετε εικονικούς σκληρούς δίσκους.

Εάν σκάβετε λίγο πιο βαθιά, θα διαπιστώσετε ότι μπορείτε να αλλάξετε τους σκληρούς σας δίσκους μεταξύ MBR (Master Boot Record) και GPT (Guid Partition Table) ως το σύστημα κατατμήσεων και στη συνέχεια μπορείτε να καθορίσετε αν θα χρησιμοποιηθούν βασικά τμήματα, ή να χρησιμοποιήσετε το "Dynamic", το οποίο είναι μια ειδική μέθοδος που επιτρέπει στα Windows να χειριστούν το διαχωρισμό.

Ταραγμένος? Συνεχίστε να διαβάζετε και θα προσπαθήσουμε να το εξηγήσουμε με τρόπο που όλοι μπορούν να καταλάβουν.

Κατανόηση της διεπαφής

Όταν ξεκινάτε για πρώτη φορά τη Διαχείριση Δίσκων (η οποία μπορεί να γίνει κάνοντας δεξί κλικ στο κουμπί "Έναρξη" στα Windows 8.1 ή στο εικονίδιο "Υπολογιστής" στα Windows 7 και επιλέγοντας "Διαχείριση"), θα εμφανιστεί μια διεπαφή δύο παραθύρων. Η λίστα των τόμων είναι στην κορυφή και η λίστα των φυσικών δίσκων βρίσκεται στο κάτω μέρος.

Ο κάτω πίνακας δείχνει όχι μόνο τη λίστα των φυσικών μονάδων δίσκου, αλλά και μια γραφική αναπαράσταση των κατατμήσεων ή τόμων σε κάθε μονάδα δίσκου, συμπεριλαμβανομένης μίας δέσμης χρήσιμων πληροφοριών.

Εάν επιλέξετε είτε μια μονάδα δίσκου είτε ένα διαμέρισμα και χρησιμοποιήσετε το μενού Ενέργεια, θα δείτε μια λίστα με τις περισσότερες από τις επιλογές, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου δημιουργίας ενός τόμου που έχει διαστάσεις, με ρίγες ή με κατοπτρισμό, και τον τρόπο εναλλαγής μεταξύ του τύπου δίσκου MBR / GPT, ή Βασικά / Δυναμικά. Θα τα εξηγήσουμε σύντομα.

Αρχικοποίηση δίσκου και επιλογή στυλ διαμερίσματος

Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι τα Windows δεν ανιχνεύουν καμία μορφή πίνακα διαμερισμάτων, οπότε θα σας ζητήσει να "Initialize", πράγμα που σημαίνει απλά να γράψετε ένα νέο κενό πίνακα διαμερισμάτων. Στις σύγχρονες εκδόσεις των Windows, αυτό σημαίνει ότι θα έχετε τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ του MBR και του GPT.

Σημείωση: απλώς και μόνο επειδή τα Windows δεν αναγνωρίζουν καμία πληροφορία διαμερίσματος, δεν σημαίνει ότι η μονάδα σας είναι κενή. Εάν γνωρίζετε ότι η μονάδα δίσκου λειτουργεί, είναι πιθανό να έχετε πρόβλημα με τον οδηγό ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, εάν συνδέσατε μια εξωτερική μονάδα δίσκου, μπορείτε να την αφαιρέσετε και στη συνέχεια να την συνδέσετε ξανά. Φυσικά, εάν έχετε επιλέξει το GPT ως πίνακα διαμερισμάτων, είναι επίσης πιθανό ότι το BIOS του υπολογιστή δεν μπορεί να το χειριστεί.

Χρησιμοποιώντας MBR (Master Boot Record)

Εάν μορφοποιείτε μια μονάδα δίσκου που σχεδιάζετε να συνδέσετε σε διαφορετικούς υπολογιστές, θα πρέπει γενικά να χρησιμοποιήσετε το διαμέρισμα MBR "στυλ" επειδή είναι μια πολύ παλιά μορφή που λειτουργεί παντού, επειδή οποιοσδήποτε υπολογιστής με κανονικό BIOS έχει υποστήριξη για σκληρούς δίσκους χωρισμένους χρησιμοποιώντας MBR.

Οι σύγχρονοι υπολογιστές που χρησιμοποιούν το UEFI πηγαίνουν μακριά από την υποστήριξη MBR και αλλάζουν την αντικατάσταση στην πιο πρόσφατη και καλύτερη αντικατάσταση που είναι γνωστή ως GPT (Table Partition Guid), επειδή η MBR έχει πολλά προβλήματα και περιορισμούς.

Ένας από αυτούς τους περιορισμούς είναι ότι το MBR υποστηρίζει μόνο έως 4 κύρια τμήματα. Εάν θέλετε να χρησιμοποιήσετε περισσότερα από 4 τμήματα, πρέπει να ορίσετε το τέταρτο διαμέρισμα ως ένα "Εκτεταμένο" αρχικό διαμέρισμα, το οποίο μπορεί στη συνέχεια να φιλοξενήσει τμήματα "Λογική" μέσα σε αυτό. Ευτυχώς, όλα αυτά συμβαίνουν πίσω από τις σκηνές στη διαχείριση δίσκων αυτές τις μέρες, αλλά από την άποψη της τεχνολογίας, δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να χειριστείτε τα πράγματα και έχει κάποια περίεργα θέματα συμβατότητας.

Αυτός ο περιορισμός πηγάζει από το γεγονός ότι υπάρχει ένας κατάλογος τομέων 32 bit και οι σκληροί δίσκοι έχουν συνήθως 512 byte ανά τομέα. Έτσι 512 * 2 ^ 32 = 2 TiB, και έτσι θα διαβάσετε πάντοτε ότι τα διαμερίσματα MBR έχουν αυτό το όριο.

Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει ένας τρόπος αντιμετώπισης εάν χρειαστείτε ένα. Αν έχετε έναν από τους νεότερους σκληρούς δίσκους που χρησιμοποιούν τομείς 4k, το πραγματικό θεωρητικό όριο είναι 16 TiB αντί για 4096 * 2 ^ 32 = 16 TiB. Ωστόσο, ρεαλιστικά, θα ήταν καλύτερο να μεταφερθούν απλώς σε διαμερίσματα GPT, τα οποία δεν έχουν τέτοιους περιορισμούς.

Χρησιμοποιώντας το GPT (Table Partition Guid)

Ο νέος πίνακας διαμερίσματος "στυλ" GPT απαιτείται στη μονάδα εκκίνησης από νεότερους υπολογιστές που χρησιμοποιούν UEFI αντί για BIOS - ενώ κάποιοι από αυτούς υποστηρίζουν μια λειτουργία "παλαιού BIOS" για να ξεκινήσουν την εκκίνηση του παλαιότερου στυλ, θα χρησιμοποιούσατε γενικά απλώς GPT.

Από τα Windows Vista, μπορείτε γενικά να χρησιμοποιείτε διαμερίσματα GPT σε μια μονάδα δεδομένων για έναν υπολογιστή που χρησιμοποιεί μια νεότερη έκδοση του BIOS, αλλά δεν μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε ως μονάδα εκκίνησης. Και τα 32-bit Windows XP δεν το υποστηρίζουν από όλα τα έγγραφα που έχουμε διαβάσει ποτέ.

Όλοι οι δίσκοι GPT περιέχουν ένα "Προστατευτικό MBR" στην αρχή του δίσκου, το οποίο είναι βασικά ένα ψεύτικο MBR στην αρχή του δίσκου όπου θα το βάλει ένα παλιό σχολείο MBR … και ο ψεύτικος πίνακας διαχωρισμού δείχνει ολόκληρη τη μονάδα δίσκου σαν ένα μόνο διαμέρισμα. Αυτό σας προστατεύει από τα παλαιότερα εργαλεία που καταστρέφουν τη μονάδα δίσκου επειδή δεν έχουν υποστήριξη GPT. Ωστόσο, δεν καθιστά το σύστημα αρχείων αναγνώσιμο σε παλαιότερους υπολογιστές.

Οι εκκινήσιμες μονάδες GPT απαιτούν μερικά πράγματα. Πρώτον, θα χρειαστείτε ένα Partition System EFI, το οποίο είναι τουλάχιστον 100-260 MB ανάλογα με τη μονάδα δίσκου σας και αυτό το διαμέρισμα θα περιέχει τον φορτωτή εκκίνησης και άλλες πληροφορίες.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τη διαφορά μεταξύ του MBR και του GPT, βρήκαμε αυτό το γραφικό κείμενο θαμμένο βαθιά μέσα στην τεκμηρίωση της Microsoft και αποφάσισε να το εμφανίσει και εδώ για εσάς. Παρατηρήστε τα αρχεία κατατμήσεων δεδομένων LDM, τα οποία πρόκειται να καλύψουμε αμέσως.

Επιλογή Τύπου Δίσκου: Βασική ή Δυναμική

Όταν δημιουργείτε δίσκο χρησιμοποιώντας είτε μορφοποίηση διαμερισμάτων MBR είτε GPT, μπορείτε να δημιουργήσετε κανονικά διαμερίσματα χρησιμοποιώντας τις προδιαγραφές MBR ή GPT. Για το MBR θα αποτελούσε επιλογή μεταξύ των κατατμήσεων Πρωτοβάθμιας και Εκτεταμένης / Λογικής και για το GPT θα ήταν απλώς κανονικά διαμερίσματα Guid. Τα Windows αναφέρονται σε αυτό ως δίσκο "Basic".

Η άλλη επιλογή στα Windows είναι να χρησιμοποιήσετε ένα "Δυναμικό δίσκο", το οποίο επιτρέπει στα Windows να πάρουν τον έλεγχο της κατάτμησης σας αντί να χρησιμοποιήσουν τις προδιαγραφές διαμέρισης. Αυτά ονομάζονται τόμοι και όχι διαμερίσματα (στην πραγματικότητα, τα Windows αναφέρονται πάντα σε κάθε τύπο διαμερίσματος ως τόμος).

Αυτό που συμβαίνει πίσω από τις σκηνές είναι ότι τα Windows δημιουργούν μια κανονική δομή διαμερίσματος MBR ή GPT που γεμίζει ολόκληρη τη μονάδα δίσκου και, στη συνέχεια, τα Windows θα σας επιτρέψουν να διαχειριστείτε τους "τόμους" της μονάδας αυτής, οι οποίοι λειτουργούν σαν διαμερίσματα και ακόμη παρέχουν επιπλέον χαρακτηριστικά. Επειδή οι Δυναμικοί Δίσκοι εξακολουθούν να εξαρτώνται από την υποκείμενη δομή MBR ή GPT, θα πρέπει να επιλέξετε μεταξύ τους με σύνεση - εάν χρειάζεστε τεράστιο δίσκο, το GPT είναι ίσως ο τρόπος που πρέπει να πάτε.

Τα Windows χρησιμοποιούν τη βάση δεδομένων Logical Disk Manager (LDM) για να αποθηκεύσουν τους τύπους τόμων, τα γράμματα μονάδων δίσκου και όλες τις άλλες πληροφορίες και ακόμη και επαναλαμβάνει αυτή τη βάση δεδομένων σε κάθε δυναμική μονάδα δίσκου στον υπολογιστή σας για δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας. Σε μια μονάδα MBR, αυτά τα δεδομένα αποθηκεύονται στα τελευταία 1 MB στη μονάδα δίσκου και σε μια μονάδα GPT, τα Windows θα δημιουργήσουν ένα κρυφό διαμέρισμα 1 MB που ονομάζεται κατάτμηση μεταδεδομένων LDM.

Αντικατοπτρίζοντας τη μονάδα συστήματος

Μπορείτε εύκολα να μετατρέψετε τη μονάδα δίσκου του συστήματος σε δυναμικό δίσκο για να το αντιγράψετε. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ξεκινήσετε τον οδηγό κατοπτρισμού κάνοντας δεξί κλικ στη μονάδα συστήματος και επιλέγοντας Add Mirror.

Σημείωση: Δεν μπορείτε να αντιγράψετε μια μονάδα δίσκου MBR σε μια μονάδα GPT.

Τύποι τόμων για δυναμικούς δίσκους

Όταν εργάζεστε με έναν τόμο σε έναν Δυναμικό δίσκο, μπορείτε να επιλέξετε να επεκτείνετε ή να αυξήσετε τον όγκο σε πολλαπλούς δίσκους, να κάνετε streaming ή mirror, ή σε εκδόσεις διακομιστών να χρησιμοποιήσετε ακόμη και το RAID 5. Δεν υπάρχει επίσης πραγματικό όριο για το τον αριθμό των τόμων που μπορείτε να έχετε, αν και δεν θα ήταν λογικό να έχετε έναν τεράστιο αριθμό από αυτούς.

Ακολουθούν οι τύποι τόμων που μπορείτε να δημιουργήσετε σε έναν Δυναμικό δίσκο:

• Απλή ένταση - αυτό είναι ένα κανονικό "διαμέρισμα". Εάν ο τύπος δίσκου είναι "Βασικός", αυτό δημιουργεί ένα πραγματικό διαμέρισμα.
• Ταινία έντασης - τα δεδομένα είναι ριγέ σε πολλαπλούς σκληρούς δίσκους έτσι ώστε κάθε άλλο τμήμα δεδομένων να μετατοπίζεται μεταξύ των μονάδων δίσκου για μέγιστη απόδοση. Δεν υπάρχει πλεονασμός.
• Διόγκωση έντασης - Τα δεδομένα γεμίζουν σε μια μονάδα δίσκου και στη συνέχεια γεμίζουν την επόμενη μονάδα καθώς γεμίζει. Δύο ή περισσότερες μονάδες είναι βασικά συνδεδεμένες μεταξύ τους για να δημιουργήσουν ένα μεγαλύτερο δίσκο. Δεν υπάρχει πλεονασμός ούτε εδώ.
• Οπίσθια ένταση - για οικιακούς χρήστες, αυτή είναι η μόνη μορφή πλεονασμού που θα πάρετε με επιλογές λογισμικού. Ανάγνωση απόδοσης θα πρέπει να είναι ταχύτερη, αλλά η απόδοση εγγραφής θα είναι πιθανώς ελαφρώς πιο αργή, δεδομένου ότι τα Windows πρέπει να γράψουν και στις δύο μονάδες για όλα.
• Τόμος RAID5 - λειτουργεί μόνο σε εκδόσεις διακομιστών, αλλά μπορεί να χωράει σε 3 ή περισσότερους σκληρούς δίσκους και να περιλαμβάνει μια λωρίδα ισοτιμίας για την αποφυγή απώλειας δεδομένων σε περίπτωση αποτυχίας μιας μονάδας δίσκου.

Σημείωση: δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν Δυναμικό δίσκο για μια αφαιρούμενη / φορητή μονάδα δίσκου.

Τα Windows 8 αλλάζουν τα πάντα

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά των Windows 8 είναι ένα χαρακτηριστικό που ονομάζεται Storage Spaces, το οποίο αντικαθιστά εντελώς τη διαχείριση δίσκων και όλες αυτές τις απαιτούμενες γνώσεις για ένα εξαιρετικά εύκολο στη χρήση σύστημα που σας δίνει λειτουργικότητα RAID για τις μονάδες δεδομένων σας.

Δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τους χώρους αποθήκευσης για τη μονάδα εκκίνησης, αλλά με τη χρήση της είναι γρήγορη - και υποστηρίζει πλεονασμό, έτσι εάν ένας από τους σκληρούς δίσκους σας πεθάνει, δεν θα χάσετε τα πάντα.

Για να αποκτήσετε πρόσβαση σε αυτό, κατευθυνθείτε στον Πίνακα Ελέγχου και αναζητήστε χώρους αποθήκευσης. Στη συνέχεια, κάντε κλικ στο "Δημιουργία νέας πισίνας και χώρου αποθήκευσης".

Τοποθέτηση τόμων ως γράμματα ή φακέλους μονάδας δίσκου

Ένα τελευταίο πράγμα πριν πάμε: μπορείτε να αλλάξετε το σημείο προσάρτησης για οποιαδήποτε μονάδα δίσκου εκτός από τη μονάδα συστήματος κάνοντας δεξί κλικ και, στη συνέχεια, επιλέγοντας "Αλλαγή επιστολής και διαδρομής μονάδας δίσκου" από το μενού. Από αυτό το παράθυρο διαλόγου μπορείτε είτε να αλλάξετε το γράμμα της μονάδας δίσκου είτε μπορείτε να προσθέσετε μια διαδρομή σε ένα φάκελο στη μονάδα σας και το διαμέρισμα θα τοποθετηθεί σε αυτόν το φάκελο, όπως και στο Linux.

Τι άλλο?

Μπορείτε επίσης να δημιουργήσετε ένα αρχείο VHD (εικονικό σκληρό δίσκο) και να το τοποθετήσετε ως γράμμα μονάδας δίσκου - είναι πολύ σαν να τοποθετείτε μια εικόνα ISO. Μπορείτε να επεκτείνετε και να συρρικνώσετε τα διαμερίσματα, αν και δεν δουλεύει πολύ καλά στη διαχείριση δίσκων.

Μπορείτε επίσης να αποκτήσετε πρόσβαση σε όλες τις ίδιες εντολές και πολλά άλλα, χρησιμοποιώντας το βοηθητικό πρόγραμμα εντολών diskpart.exe. Είναι εξαιρετικά ισχυρό και δεν είχαμε το χρόνο να το φτάσουμε σήμερα, αλλά θα το συζητήσουμε σε ένα μελλοντικό μάθημα.

Και αν θέλετε να διαμορφώσετε τους σκληρούς σας δίσκους και δεν είστε σίγουροι σε ποια μορφή να επιλέξετε, θα πρέπει να κολλήσετε με το NTFS.